tempels en monniken

17/03 Nog een dagje in Kanchanaburi, niets speciaal gedaan, gewoon wat in het stadje rondgedwaald en wat gelezen.
18/03 's morgens met een riksja allez sawngthaew in het thais, er moesten nog wat accentjes op maar die kan ik hier niet direct terugvinden op dit toetsenbord. Naar het busstation, de bus genomen naar Ayuthaya pop. 84,400, een beetke geschiedenis was de vroegere hoofdstad en genoemd naar het huis van Rama in de Indian epic Ramayana. van 1350 tot 1767 tot de aanval van de Birmanen (Myanmar), na twee jaar oorlog was het gedaan met Ayuthaya en zijn de Birmanen met de schatten gaan lopen. In de bus zaten ook twee meisjes van Nederland, zij waren aan het studeren voor leerkracht in de basisschool en ze hadden net een stage achter de rug in een basisschool van twee maanden,hier in de buurt. Nu gingen ze nog 2 maanden rondtrekken. Samen naar een gasthouse gezocht en gevonden, de P.U. Inn mooie kamer. In de avond nog een rondvaart gaan maken op de rivier om een aantal tempels te gaan bekijken, achteraan in een pick-up truck werden we naar onze boot gebracht, een soort kano van vorm maar dan ene waar toch een 10 tal mensen in konden (met een motor)
Samen met een 4-tal jongens van Japan en een aantal Nederlanders en een vrouw van Zwitserland. De tempels, in de Wat Phanan Choeng was er een 19 meter hoge zittende boeddha die ze ritueel aan en uitkleden met kleding in zijde. Nog naar een paar andere tempels geweest, was alleen wat kort we konden maar 20 minuutjes per tempel blijven. Daarna werden we afgezet op een marktje. Samen met Doro, een vrouw van Zwitserland iets gaan eten in onze guesthouse en daarna nog samen met een van de Japanners, die trouwens wel grappig waren en Doro gaan internetten.
19/03 Samen met Doro de vrouw van Zwitserland een fiets gaan huren, op de fiets ja dat is even wennen aan de linkse kan van de baan rijden, vooral aan een kruispunt dan. Wij terug op zoek naar de tempel met de hoge boeddha waar we gisteren ook geweest waren. We hebben deze niet gevonden ondanks dat we toch een goed planneke hadden maar we hebben ons van de wijs laten brengen door af en toe eens de weg te vragen aan een paar Thaise mensen, die dan wel wat handgebaren gaven maar volgens mij geen enkel benul hadden van waar we nu eigenlijk heen wilden, ik moet zeggen al spreken ze geen woord Engels, ze blijven vriendelijk en doen hun best om je met handgebaren iets duidelijk te maken. Het zijn geduldige mensen.
We zijn dan bij een andere tempel terechtgekomen en blijkbaar ook op een speciaal moment want er ging een ritueel beginnen. Eerst werd er buiten de tempel fruit geofferd, er werd op een gong geslagen en in een schelpke geblazen, wel een mooi geluid en er was een man die aan het zingen was, in de tempel zelf waren er overal draden gehangen, weet nog steeds de betekenis niet van deze draden? Ook stonden er allemaal lage stoelen waar de monniken dan plaats moesten op nemen, ook werden er 2 hele oude monniken binnengebracht, 1 van hen kon amper gaan, zij namen ook plaats op een van de stoeltjes ofcourse in een boedhistische houding. Er waren ook monniken die aan het zingen waren. De monniken waren ook allemaal verbonden door de draden.Het ritueel duurde ongeveer een uurtje, er waren heel veel thaise mensen, bij de oudste monnik mocht je dan langs gaan voor een zegening. Dus je zag al de Thaise mensen aanschuiven op hun knieen. Ineens kwam er een Thais meneerke op mij af en zei in het Engels tegen mij, ik heb je in het oog gehouden en om als buitenlandse heel het ritueel mee te doen, ga ook maar voor een zegening... allez vooruit dan ikke dus op mijn knieen, kreeg ik daar met een soort mini bezemke een ferme tik op mijne kop en splash splash nog wat water... ik zag dat de mensen ook geld in een schaaltje deden... ik was al aan het denken zou ik dat nu ook moeten doen maar het Thais meneerke kwam mij uit de massa redden en zei me dat het niet nodig was, ik mocht nog kiezen uit een stukje geofferd fruit... daar zeg ik niet neen tegen. Het was heel speciaal om dit mee te maken. Aan Doro hebben ze dit niet gevraagd maar ze zag er maybe meer Thais uit dan ikke. Toen het ritueel gedaan was en we terug buiten kwamen stak er een fel windje op. De oudste monnik werd buiten gedragen, moet toch wel een speciaal figuur geweest zijn want ze moesten de deur van het busje steeds weer even opendoen zodoende dat ze hem nog konden eren.Daarna zijn we terug naar de gasthouse gereden. Er was ook een Thaise student die daar werkte die zijn Engels aan het oefenen was... goed mee gelachen was echt een grappige.
s avonds gegeten aan een karretje in het straat, heel lekker eten en zo goedkoop, 20 baht
Het is hier heel warm amai, 3 a 4 keer per dag onder den koude douche is geen overbodige luxe....
De mensen hier zijn vriendelijker dan in Kanchanaburi en Bangkok, het lijkt alsof de sfeer gemoedelijker wordt maar ikke maybe ook.
20/03 Gisteren terug een fiets gehuurd om alle andere Wats (tempels) te bezoeken, allez meer ruines dan tempels maar er staan nog prachtige beelden tussen die niet beschadigd zijn. Ook was er het hoofd van een boeddha helemaal omgeven door een boom, heel mooi.
Ook was er het toeristische olifantrijden in het park... maar vind er maar niets aan, de beestjes worden volgens mij wat mishandeld met een ijzeren zadel van wie weet hoeveel kg op de rug.
21/03 vertrokken van Ayuthaya naar Lopburi, is een oud stadje waar er een tempel is met apen. Met een overzetboot naar het treinstation, samen met een koppel van Zwitserland, de treinrit was wel leuk, alleen zat ik naast een dronken man iets minder... het is ongelooflijk wat ze allemaal op de trein verkopen, van volledige rijstmaaltijden, tot fruit, eitjes of deze nu gekookt zijn of niet? Barbecue, worstjes, kip etc.. dat is wel open en bloot, het fruit en de rijstmaaltijden wel proper ingepakt. Drinken, chips en allerlei onbekende dingen voor mij althans toch.
Ook telkens als de trein stopt springen er weer andere mensen op om te verkopen.
Aangekomen in Lopburi samen met het koppel van Zwitserland naar de TAT, toeristenoffice geweest voor wat info over het stadje. Direct een gasthouse gevonden, ben toch maar van plan om 1 nacht te blijven. Dan naar de tempel van de aapjes geweest, wel grappig al die apen, was er toch wel nen Duitser die zijn bril gepikt was door een aap. Gewoon van de man zijn neus getrokken. Hij heeft nog een stukje glas teruggekregen, ocharme.. en nog een andere vrouw bloedde, het zijn toch maar gevaarlijke beestjes. Dan een ijscappucino gaan drinken. Ineens zag ik appelsienschillen naast mij op de grond vallen, dus keek ik naar boven, zat daar toch nen grote aap zekers, was me dat verschieten. Ze lopen hier dus vrij rond in het stadje. Daarna nog naar het paleis geweest van King Narai, dat was wel de moeite toch een aantal uurtjes rondgelopen, heel mooie beelden uit de Ayathuya periode.
s avonds was er een markt aan onze guesthouse, omkomen van de honger zal je hier zeker niet doen... was ze daar allemaal verkopen, dan nog iets gaan eten aan een karretje op het straat, wel aan een tafeltje gaan zitten, kwam er een Japanse jongen bij mij zitten, hij was een medische student die in Lopburi een kliniek van HIV kwam bezoeken samen nog even rondgewandeld.
22/03 's morgens de trein genomen naar Pitsanulok samen met het koppel van Zwitserland. Naast en over mij in de trein zat een vriendelijk thais koppeltje met een dochter, ze boden mij vanalles om te eten aan. Ook was het weer ongelooflijk wat ze wilden verkopen.. een heel mooi uitzicht op de velden met daarachter de bergen. Er stonden wel wat velden in brand heeft probably wel een reden om nieuw gewas of zo te planten achteraf?
Heb me nog moeten haasten want ik moest direct een aansluiting hebben naar Sukhothai maar het is gelukt. Het transport van de ene plaats naar de andere neemt veel tijd in beslag maar dat kan ook moeilijk anders.
Na een 2 uurtjes aangekomen in Sukhothai, in de nieuwe stad, me naar de gasthouse laten brengen, 50 baht maar heb deze niet moeten betalen. Ik denk doordat het zo n drukte was aan de gasthouse dat de chauffeur het rats vergeten is. Eerst zeiden ze dat de guesthouse volgeboekt was maar heb toch nog een kamer kunnen bemachtigen.
Het Zwitsers koppel is in de bus blijven zitten, ze zullen er maar eerst uitgegaan zijn in de oude stad.
Het was al te laat om nog iets te doen, nog in de gasthouse gegeten en oogjes toe
23/03/07 met een tuk tuk, hier met een bakje vooraan, anders dan voorheen, ook wel cool, 14 km meegereden naar dorpje geweest waar ze potten bakken. Ik was de enige toerist daar, moest daar al direct naast een 85 jarige oude vrouw gaan zitten, wel schattig. De mensen in het dorp leven vrij basic zonder veel luxe. Het is een familiebusiness, de ene maakt de potten, een andere persoon snijdt er figuren uit of kleeft er figuren op in klei of erop schilderen. Hele mooie dingen gezien. Het was wel leuk om zo gastvrij ontvangen te worden, dan nog even terug naar de gasthouse, voelde me niet zo super... last van de hitte en op tijd gaan slapen.
24/03/07
Vandaag naar de oude stad geweest naar het historische park met zo'n lokaal busje dat bijna uiteen viel. Op het busje zat een vrouw van Nederland, we waren eerst in het Engels tegen elkaar bezig. Totdat we ontdekte dat het ook wel in het Nederlands kon. Samen met haar door het park gereden met een fiets die we gehuurd hadden,weer een aantal tempels, er was ene mooie bij en de rest ruines. Ja ondertussen heb ik al wat tempels gezien en er zullen er nog wat volgen.
Twee monniken kwamen me ook voor een donatie vragen, heb dat dan maar gedaan want de mevrouw van de gasthouse zei me dat dat me geluk zou brengen. Je moet dit dan in een envelop steken, zodoende dat ze niet weten hoeveel het is. Er was ook nog een brief bij in het Thais maar ikke niet weten wat er in staat.
Doro de vrouw van Zwitserland terug tegengekomen in de gasthouse. Wel leuk om haar terug te zien. Ik heb het hier wel gezien. Ook zijn er hier veel muggen, wel kleiner dan bij ons, voorkomen dat je gestoken wordt is helaas een onmogelijke zaak, voor mij dan toch.
Morgen 25/03/07 vertrek ik naar Chiang Mai, hier valt vanalles te beleven van trekkings tot kookcursussen, meditatie en massage cursussen. We zullen zien, Bye bye for now.