meditatie

25/03 met de bus vertrokken naar Chiang Mai. Naast mij zat een vrouw van Zwitserland en dus even aan de praat geraakt, zij is hier voor een aantal weken en reist altijd alleen. Je komt wel veel mensen tegen onderweg maar ze hebben dikwijls een andere reisroute en tot hier toe heb ik nog niet de behoefte gehad om met iemand verder te reizen. Het bevalt me wel, het alleen reizen.
Aangekomen in Chiang Mai hebben we samen een taxi genomen, allez een rood buske.
Wel naar een andere gasthouse, ik heb er maar 1 uit de lonely planet geplukt, Eagle house 2. Kan hier maar 2 nachten blijven, het blijkt een guesthouse te zijn die voornamelijk gereserveerd wordt voor trekkies. Maar ga nu nog geen trekking doen. Wel een mooie tuin maar de kamer lijkt wel een scene uit de 1 of andere maffiafilm en je kan zien dat ze hier al eens hebben proberen in te breken, de deur sluit voor geen 100%.
Maar heb wel een groot slot om ze vast te doen.
Nog even op verkenning in Chiang Mai, wel een drukke stad...veel verkeer, wel mooi in het midden water en mooie grote bomen. Echt afgestemd op de toeristen hier, heb hier ook een makro en een carrefour gezien was wel iets buiten de stad geloof ik. Nog iets gaan eten en dan was het slaapjestijd, dat had ik toch gedacht... want langs de rechterkant was het Bob Marley die me normaal peace en quit zou moeten brengen maar daar stond het net iets te luid voor en langs de linkerkant was het andere keiharde muziek. Heb dus geen oorstopjes daar heb ik al spijt van gehad. Zal me er eens moeten aanschaffen.
26/03 Heb precies geen zin om in die drukte en warmte te blijven zitten, dus besluit ik om een kijkje te gaan nemen in Wat Ram Poeng (Tapotaram)oftewel Northern Insight Meditation Center, een 20 tal minuutjes buiten de stad Chiang Mai. Uit mijne lonely planet. Daar dus naar toe met een rood buske, er blijkt ook een foreign office te zijn. Het is een Engelssprekende monnik die me voorhelpt. Ik vertel hem dat ik graag de 10 dagen Vipassana Meditatie zou willen volgen. Hij vraagt me wanneer, ik zeg vanaf morgen als het kan. Hij zegt me dat het zo goed als vol zit maar dat hij even zal horen... en half uur laat hij me wachten maar dan zegt hij me als ik voorlopig een kamer wil delen met iemand anders dat het wel kan. De monnik zegt me dat ik er om 10 uur s morgens moet zijn en dat ik de hele tijd witte kleding zal moeten dragen, als je dit niet hebt kan je deze bij ons huren, ook wit ondergoed dienen we te hebben, dit dien je nog te gaan kopen als je dit niet hebt. Ook moet je een timer hebben die je op 5 minuten moet kunnen aflezen.
Ook moeten we 11 witte lotusbloemen of andere witte bloemen kopen en 11 gele of oranje kaarsen en 11 wierookstokjes.
Ook krijg ik een boekje met alle regels in het klooster en dat blijken er nogal wat te zijn. Geen boeken lezen, niet naar muziek luisteren, geen telefoontjes, niet dansen, geen mannen of vrouwen bezoeken in hun kamer want de kamer dient ook voor meditatie, niet kussen en knuffelen (zou nu niet direct weten met wie ik dat zou doen)niet praten, geen insecten doden, kamer proper houden, etc...
Om 4 uur s morgen opstaan, om 6 uur ontbijten en om 10.30 lunch,na 12 uur niet meer eten, alleen vloeistoffen, ijscreme mag zolang je er maar niet op bijt, om 10 s avonds gaan slapen. Hm zie ik dit nog zitten? Ja toch wel, ben wel eens nieuwsgierig, in Belgie kan je dit ook volgen maar lijkt me toch niet hetzelfde als hier. In namiddag dus nog even gaan shoppen voor wit ondergoed. Heb dit vrij snel gevonden op de markt, ook goedkoop, heb de beha maar even over mijn kleding gepast, vonden ze wel grappig daar. Heb besloten om toch nog een nacht in het lawaai te slapen... diep ademhalen en hopelijk val ik vlug in slaap.
27/03 Om 10 uur sta ik dus met pak en zak in het klooster, eerst nog wat documenten invullen, ook 2 pasfotos, copies van mijne visum, paspoort. De monnik geeft 2 setjes witte kleding, ook krijg ik een mat, een laken, een deken, een handdoek, een hoofdkussen, ook een meditatiekussen, dit huur ik ook van hen. Dus helemaal bedolven onder de spullen brengt hij me naar mijn kamer, hij had tenminste iets kunnen dragen maar mag ik niet verwachten zekers. De bloemen en de kaarsen en wierookstokjes koop ik ook van hen.
In de namiddag krijgen we, ik en 2 mannen van England, Christian en Richard les in meditatie. De monnik leert ons dat, eerst moeten we de mindfull prostration doen, dit is eigenlijk een opwarming waarbij we op onze knieen zitten. Dan beginnen we met de mindful walking, we krijgen ook wat tips van woorden die we kunnen gebruiken om onze mind te focussen. Het is bedoeling dat we ons echt concentreren op het stappen zelf...left goes thus, right goes thus dan direct daarna beginnen we met the sitting practice. In lotushouding moeten we een 15-tal minuten blijven zitten. Totdat de timer afgaat. We moeten hierbij focussen op de rising and the falling of the belly while breathing oftewel het op en neer gaan van de buik bij het ademhalen.
Dan moeten we rechtstaan maar ondertussen slapen mijn voetkes al en Richard heeft al serieuze krampen in zijn benen... amai dat gaat wat worden.
S middags mee gaan eten, nog wel in gewone kleren, amai wat is me dat hier.. iedereen in het wit, een zaal met lage tafeltjes, het is de bedoeling dat we een kussen nemen om op te zitten, ook dat we een blaadje met de tekst van de gebeden nemen hm, dan nemen we een groot bord in metaal met allemaal vakjes en een lepel, we moeten kiezen of we in de rij van de normal food gaan staan of vegetarian food, ik kies voor de vegetarische maar zeg tegen de monnik dat ik ze wel alletwee lust. Het zijn nonnen die ons bedienen, hun haar is bijna allemaal afgeschoren. Vrouwen moeten bij vrouwen gaan zitten en mannen bij mannen. De monniken zitten aan de andere kant van de zaal. Een non begint te zingen, het is de bedoeling dat we haar nazingen. Eerst is het blijkbaar in Pali dat we zingen en dan in het Thais. Op mijne tekst staat ook de vertaling in het Engels... het komt er op neer dat we dankbaar moeten zijn voor ons eten. Het zingen is gedaan... kunnen we nu eten? Neen nu beginnen de monniken te zingen, we moeten dus ook wachten totdat zij gedaan hebben met zingen. Het eten is wel goed, allez rijst met groenten, tofu
Rond 17 uur krijgen we een openingsceremonie. De abott van Wat Rampoeng is onze teacher oftewel Ajahn Suphan daar zullen we elke dag ook verslag moeten uitbrengen.
Tijdens de openingsceremonie spreekt hij woorden in Pali en wij moeten deze dan herhalen. Heb Pali ondertussen even opgezocht op internet en dit blijkt een taal te zijn die door Boeddha gebruikt werd en die verwant is met Old Magadhi (zie Wikipedia site). Toen we binnen kwamen moesten we Boeddha groeten, drie keer en dan de Ajahn Suphan drie X groeten en dan Sawasdee-ka, Ajahn Suphan en dan de non die er ook bij zit groeten Sawadee-Ka als je een vrouw bent, Sawasdee-Krap als je een man bent.
Ook werden de bloemen, kaarsen en wierookstokjes aan Boeddha geschonken.
Wat is nu Vipassana meditatie, mindfulness of the body, mindfullness of one s feeling, mindfulness of thought en Mindfulness of other metal recognition and other volitional activities. Amai nogal nen boterham, als je interesse hebt website is www.watrampoeng.cjb.net
De abott gaf hierbij nog wat uitleg,het blijkt dat het heel moeilijk is voor ons om in het heden te leven, we zitten altijd wel met onze gedachten in het verleden, in de toekomst.. het is de bedoeling om die gedachten stop te zetten en te genieten van the present, van het nu. Daar heb ik zelf toch nog moeite mee,vandaar dat ik hier probably ook ben.
S avonds nog een 2 tal uur meditatie gedaan. Want morgen rond 17 uur moeten we rapporteren aan de abott.
28/03 de eerste nacht, heb wel een grote kamer maar er slaapt nog iemand beneden op een mat op de grond en er slaapt ook iemand boven. Ik heb een bed met een houten plank maar het slaapt niet slecht. Een badkamer met koud water maar dat ben ik al gewoon ondertussen. Overal moet je hier trouwens ook wc papier kopen want dat krijg je hier nooit.
ding dong ging de bel om 4:00 uur s morgens, amai das vroeg, eerst douchen en dan gestart met de mindfull prostration, dan de mindfull walking 15 minuten en de mindfull sitting 15 minuten.. vandaag moet ik 6 uur doen.
om 6:00 allez 6:30 de bel voor het ontbijt, dat is hier al niet op tijd klaar, wat een meevaller, na het ontbijt hebben we tijd om wat persoonlijke dingen te doen, ook te kuisen of zo of het pad te vegen met de heksenbezems die hier staan. Veel thaise mensen ook hier, ook wel wat toeristen. Ook veel monniken hier en nonnen. Stillekens aan mijn tafelke, het zingen van de gebeden is wel mooi en ik vind het wel leuk. Wel wat raar om hier zo te zitten in mijn witte kleding, wij de vrouwen ook met een witte sjaal rond de schouders, langs de ene kant boven de schouder en den andere kan onder de schouder als ge begrijpt wak bedoel... is om de borsten te bedekken. om 10u30 lunch. Mooie zalen hier om te mediteren, de vrouwen mogen niet in alle zalen binnen. Heb toch al direct de indruk dat mannen een stapke voor hebben, het is toch weer nie waar zekers. s avonds rapporteren aan de abott, Boeddha groeten, abott groeten en het nonneke groeten. How was you expercience vraagt hij mij, ik zeg goed, how many hours did you do, 6 uur moesten we doen, ik heb al 8 uur 15 gedaan, 15 minuten wandelen, 15 minuten zitten telkens dan herhaling, you are strong, zegt hij me, ikke ja? no sleeping? vraagt hij me, ikke no, no thinking? ikke ja maar het viel nog mee. Hij geeft me nog wat tips en zegt me om morgen om 15 uur te komen rapporteren. De eerste dag heb ik overleefd. Zo ging het elke dag verder en verder de uren werden opgetrokken, de minuten ook... op het einde deed ik 12 uur en 50 minuten telkens wandelen en zitten, bij het rapporteren waren er dagen waarbij het helemaal niet ging, thinking, thinking, thinking, de abbott gaf me dan andere stappen om te doen, waarbij ik dan meer moest focussen. Ook wel een beetke sleeping sleeping. De 3de dag is Richard vertrokken, die zag het niet meer zitten, toen dacht ik ook, zou ik hier wel blijven... ben toch blij dat ik gebleven ben, het was niet eenvoudig, elke dag dezelfde routine... maar toch volgehouden..en pijn in de benen... amai
Het eten was wel lekker.. ben toch ook af en toe voor de "normal food" gegaan hoor, zo stond het daar funny he.
De abott bleek ook wel gevoel voor humor te hebben wat wel leuk was. En rustig dat die man was, You have to have patience, zei hij me. De 5de dag heb ik een eigen kamer gekregen, wat wel beter was voor de concentratie bij het mediteren. Ook is er toch wat gepraat onder de toeristen, er was een koppel van Duitsland, zij waren 6 maanden aan het rondreizen samen, een man van in de zestig uit India, een Katholieke priester begot die ook een PHD had in Yoga,een eigen centrum en hij had ook de meditaties van Osho uitgeprobeerd. Het leek zo n ne serieuze mens. Een vrouw uit Duitsland, Christine, daar heb ik e-mail adressen mee uitgewisseld, zij bleef daar nog hangen zolang dat ze het kon uithouden, zij liever dan ikke. Maar ze wist me te vertellen dat ze er 2 jaar geleden, toen ze dat voor de 1ste keer deed ook zo over dacht. Ze had ondertussen ook al 26 dagen gedaan. Nu had ze determination, moest zij 24 uur mediteren aan 1 stuk. Zij wou wel mee naar Indonesie in juli als ik ga.
Christian de andere man van England, was ook blij dat hij kon vertrekken,pijn in zijn benen. Hij was reeds een jaar aan het rondreizen en Richard die was een paar maanden aan het rondreizen met een vriend. Er was ook een vrouw die helemaal niet sprak, zo moest het eigenlijk.. Ook wou ik nog even zeggen dat het een groene locatie was en dat er veel honden en katten rondliepen die goed verwend werden en die overal lagen waar ze zin in hadden ook op de tafel, was ook wel grappig dat telkens de bel ging, de honden begonnen te huilen, ook was er een geko die veel lawaai maakte en ontelbare vogeltjes en eekhoorntjes.
Sponsoring was er ook, we hebben regelmatig, ijscreme of een drankje gekregen. Ook was het grappig, er stonden blikjes nescafe, daar bleek water in te zitten om aan de bomen te geven. S morgens voor het ontbijt was dit het eerste wat de thaise mensen deden, een blikje nemen en de bomen eren. Dan vulden ze het terug bij voor de volgende... er was ook een winkelke waar je snoep en frisdranken etc. kon kopen. Thaise mensen kochten na het ontbijt ook drankjes en eten om aan de monniken te geven, de monniken kwamen dan langs met hum bedelmandje of hoe noem je zoiets. De nonnen zie je hier dag en nacht werken... ja de monniken die bidden en zingen nen hele dag. Maar ze zingen wel mooi.
De nonnen maakten de sjaals die ze verkochten zelf.. ze waren daar +- een maand mee bezig. Op 1 april was koning Bhumnibol jarig en als erebetoon aan de koning werden er novice, kleine jongens van een jaar of 7 en ook oudere jongens opgeleid voor een 10 tal dagen, sommige bleven langer. Ze waren zo schattig, zie foto. Sommigen wilden helemaal niet blijven, wilden naar huis en de tranen rolden over hun wangen. Ik heb er ook ene naar huis weten gaan. Op hun 20ste konden ze dan monnik worden als ze wilden. Op 2 april was de koning zijn dochter, de prinses jarig.
Ook vieren ze in dit klooster, niet overal, WAN PHRA-BUDDHA DAY, to renew the precepts. Met volle maan, halve maan etc. Was wel leuk om mee te maken, moesten we een bloem kopen, een kaars en een ketting met bloemen en 2 wierookstokjes, moesten we 3x rond de stupa lopen in de richting van de klok en in gedachten 3 verschillende woorden waarvan ik er al 1 vergeten ben van dankbaarheid zeggen tegen Boeddha. Tijdens het ritueel was ik dit ook vergeten omdat ik me aan het focussen was om mijn kaars brandende te houden. Thank you Thank you Thank you zal het ook wel doen zekers. Dan onze ketting en de kaars en wierookstokjes op de stupa plaatsen. Ja Sally dit had wel iets voor jou geweest. Daarna nog een meditatie met heel de groep.
Op het einde hebben we ook een closing-ceremonie gehad, ook de woorden herhalen van de ajahn suphan en bloemen, kaarsen en wierook offeren aan Boeddha. Ook hebben we 2 mooie boeken gekregen A Handbook for Living, A constitution for living en a flower for the Buddha, gebeden in Pali en de Engelse vertaling.
Eigenlijk feitelijk kan ik gewoon blijven vertellen... was eigenlijk een onvergetelijke ervaring, is da nu omdat mijn mind in het nu was door de meditatie dat ik zoveel indrukken heb opgedaan? Ik zal in ieder geval blijven oefenen. In totaal ben ik hier dus 11 dagen geweest. Op het einde ook een goede donatie gegeven, verwachten ze ook wel. Ben nu nog in Chiang Mai, het is bijna Songkran (thais nieuwjaar)13-16 april maar weet nog niet of ik het hier zo lang kan volhouden in Chiang Mai. Heb vandaag al een staaltje gekregen van wat te verwachten met Nieuwjaar, ik ga dus echt een verzopen kieken zijn... want de emmers water en waterpistolen worden gewoon over uwe kop gekapt,het is hier wel heel heet momenteel dus ge kunt wat afkoeling gebruiken... alleen mijn papieren he, moet ik die al in plastiek gaan inpakken.
Ook wil ik bij deze iedereen bedanken voor de fijne reacties op mijn dagboek en ook voor de leuke mailtjes in mijne inbox en iedereen nog een fijne pasen wensen. Ook heb ik momenteel een thais gsmnummer dus mijne andere nummer is niet in gebruik.
Tot binnenkort.